



Medycyna estetyczna: Piercing
Piercing
Piercing (z ang., wym. pirsing; inaczej kolczykowanie, przekłuwanie) - jedna z popularnych form ozdabiania ciała. Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nosa) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych zwykle (w odróżnieniu od kolczyków tradycyjnie zakładanych do uszu) z tytanu lub stali chirurgicznej, do permanentnego noszenia. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała.
Zabieg
Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut. Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie), oraz igły welflonowej bądź specjalnej igły iniekcyjnej. Kiedy piercer ustali z klientem które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, łapie je szczypcami, następnie przebija je igłą w którą (lub w jej plastikową obwódke w przypadku welflonu) po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk (co zmniejsza podrażnienie ciała). Czasem zamiast igły i szczypiec używa się specjalnego pistoletu do piercingu, jednak metoda ta w środowisku piercerów jest bardzo krytykowana ze względu na szkody jakie wyrządze w ciele. Do niektórych przebić (miedzy innymi tzw. tuneli) używa się skalpela.
Trendy w piercingu
Do najczęściej przekłuwanych części ciała należą: uszy, nos, wargi, język, brwi, sutki, okolice podbródka, pępek.
Najpopularniejsze rodzaje kolczyków używanych do piercingu to kółko zapinane kulką (tzw. CBR z ang. captive bead ring), a także "podkówka" (circular barbell), "banan" (bananabell), "sztanga" (barbell) i sztanga powierzchniowa (surface bar), nazywane tak ze względu na kształt.